1ο ταξίδι- Καλοκαίρι 2009- Σποράδες
25 Ιουλίου κι έχοντας πάρει πρόβλεψη καιρού για μπουνάτσα ξεκινάμε από Βουρβουρού στις 9:55 για το παρθενικό μας ταξίδι με προορισμό τις Βόρειες Σποράδες. Για πρώτη στάση έχουμε προγραμματίσει τον Πλανήτη στην Κυρα Παναγιά που είναι και το πιο κοντινό σημείο, αφού δε γνωρίζουμε τις αντοχές του 3χρονου μικρού μας όντας το πρώτο μεγάλο του ταξίδι.
Η ταχύτητα ταξιδιού μας είναι 28,5 κόμβοι με το στροφόμετρο να παίζει στην περιοχή των 4500 rpm και τα smart craft να δείχνουν στιγμιαία κατανάλωση 45lt/Nm.:p> :p>
Σε περίπου 1 ώρα αφήνουμε στα δεξιά μας το Καρτάλι
και βάζουμε πλώρη στις 173 μοίρες. Ο μικρός κοιμάται ήδη, η θάλασσα μια απόλυτη λαδιά και τα μίλια φεύγουν εύκολα και γρήγορα.
Στον ορίζοντα κάποια στιγμή αχνοφαίνεται η νησίδα Γιούρα
και μοιραία ξαναθυμόμαστε με τη γυναίκα μου τις κουβέντες και τα σχέδια που κάναμε όταν «ξεστρατίσαμε» κι αγοράσαμε το πρώτο μας φουσκωτάκι.. Στα μέρη μας, βλέπεις, για να πλησιάσεις κάποιον νησιωτικό προορισμό πρέπει να κάνεις 30-35 Nm σε ανοιχτή θάλασσα και ονειρευόμασταν αυτή τη στιγμή καθώς και το είδος των διακοπών που επιλέξαμε αυτή τη χρονιά (ναυτικό camping) χρόνια.
Αφήνουμε στα αριστερά μας την Ψαθούρα και τον φάρο της
και στις 12:10 βρισκόμαστε μέσα στον Πλανήτη.
Τρία ιστιοφόρα και μια ψαρόβαρκα βρίσκονται εκεί, και πέρα από το ταξίδι, ο πρώτος προορισμός δε με ενθουσιάζει αφού τα νερά είναι θολά και δε σου κάνει κέφι να βουτήξεις.
Καπνίζουμε το τσιγάρο μας και φεύγουμε με προορισμό τη Στενή Βάλλα. Η Βορειοδυτική ακτογραμμή του νησιού Κυρα Παναγιά είναι άγρια με βράχια που σβήνουν μέσα στη θάλασσα σχηματίζοντας όμορφα και απλησίαστα τοπία
Κάνουμε μια μικρή στάση στα Καλαμάκια για να ελέγξουμε τη δυνατότητα διανυκτέρευσης σε αυτόν τον όχι και τόσο τουριστικό προορισμό, αλλά τον απορρίπτουμε επειδή είναι γεμάτος ρεμέντζα ελπίζοντας να βρούμε ένα καλό σημείο να δέσουμε στη Στενή Βάλλα.
Πορεία για Στενή Βάλλα λοιπόν, η οποία απέχει περίπου μισό μίλι και δένουμε με άνεση στον άδειο σχεδόν ντόκο έχοντας διανύσει από τη στιγμή αναχώρησής μας 80Nm.
Το απόγευμα το μικρό λιμάνι έχει γεμίσει, οι ντόπιοι έχουν ειδοποιήσει για 8αρι Μαΐστρο και απαγορευτικό απόπλου, παραχωρώ την ανετότατη θέση μου για να δέσει ένα ιστιοφόρο τύπου καταμαράν και πάω και σφηνώνομαι ανάμεσα σε ένα φουσκωτό κι ένα ιστιοφόρο.
Τα χαράματα της επόμενης μέρας γύρω μας γίνεται ένας χαλασμός, ο αέρας σφυρίζει και είμαι από τις 6 το πρωί στο πόδι (κυριολεκτικά) κρατώντας σε απόσταση την πλώρη μου από τον ντόκο αφού έχει ξεσύρει τόσο το καταμαράν, όσο και το ιστιοφόρο δίπλα του και με έχουν ως μπαλόνι αφού στην ουσία εγώ τους κρατάω στις θέσεις τους με την άγκυρά μου να είναι στο όριο να ξεσύρει.
Ο skipper με το καταμαράν χρειάστηκε περίπου μια ώρα να το αλφαδιάσει, ενώ ο άλλος με το ιστιοφόρο (Άγγλος) που με ακουμπούσε δεν έχει καθόλου άγκυρα αφού στην προσπάθειά του να τεντώσει το αγκυρόσχοινο με το βιντζιρέλο την έχει ξεσύρει κι έχει έρθει ακριβώς από κάτω του.
Κρατιέται από μένα και δεν τολμά, λόγω καιρού, να κατεβάσει το tender για να ρίξει καλά την άγκυρα του. Του εξηγώ ότι δεν πρόκειται να κάτσω εκεί και να κάνω το μπαλόνι του κι ότι είτε έτσι είτε αλλιώς κάτι πρέπει να κάνει…αλλά αυτός τίποτα.
Λύνω κι εγώ τα σχοινιά μου μαζεύω την άγκυρά μου- η οποία πλέον έχει ξεσύρει για τα καλά- και πάω και δένω αρόδο κοντά στην παραλία. Η ώρα είναι 8.
Μια κι έξω γίνεται χαλασμός ( το λιμεναρχείο μου έδωσε 6 τοπικά 7) παίρνουμε το λεωφορείο και πάμε στο Πατητήρι του οποίου ο ντόκος λόγο μεγάλου ύψους δε βολεύει ιδιαίτερα για φουσκωτά και συνέχεια στη Χώρα της Αλοννήσου. Ο αέρας είναι πολύ δυνατός και γι’ αυτό το λόγο τα περισσότερα μαγαζιά είναι κλειστά. Το χωριό είναι πολύ όμορφο
και πολύ γραφικό με φανταστική θέα προς την αφηνιασμένη θάλασσα.
συνεχίζεται...
Απάντηση με παράθεση
